SOSNOWIEC

Sąsiedzi muzykując i śpiewając od szesnastu lat, przeszli długą drogę. Zaczynali od piosenki żeglarskiej. Później odkryli dla siebie muzykę irlandzką i bretońską – włączając do repertuaru nie tylko słynne „celtyckie” tańce – reele, jigi czy andro, ale także pieśni tradycyjne, głównie te związane z historią morską obu narodów, irlandzkie rebel songi oraz francuską muzykę dawną. Zgłębiając historię wielkich żaglowców, nie mogli pominąć szant, które zachwyciły ich swoją prostotą, surowością, a także humorem i nauką z nich płynącą. Chcąc jak najwierniej przekazać charakter tych prawdziwych pieśni morza, Sąsiedzi, jak dawni marynarze, śpiewają je a’cappella (w kilku językach), na siedem głosów – prezentując przy tym ze sceny historię i przeznaczenie każdej z nich.
Wędrując po wielu międzynarodowych festiwalach kultury marynistycznej (USA, Francja, Holandia, Niemcy, Norwegia i inne) odkrywali, jak bardzo różnorodna była muzyka dawnych pokładów, z jak wielu kultur czerpała, jak wiele mieszało się w niej melodii, rytmów, motywów i historii. Wszak muzyka na dawnych żaglowcach była jak jej załoga – z czterech stron świata.
Dziś taką właśnie muzykę wykonują Sąsiedzi. Inspirowaną wiatrem i wodą, bazującą na tradycjach wielu narodów, wspartą rodzimym folklorem górnośląskim, a nawet motywami bałkańskimi. To folk i „kraina łagodności”, etno i poezja morza, tradycja i współczesność w jednym – do tańca, do śpiewania, do zasłuchania.
Smaczku dodaje Sąsiadom fakt, iż wykonują ją na różne sposoby – a’cappella, wokalno-instrumentalnie czy tylko instrumentalnie, grając na akustycznych, tradycyjnych, rzadko widywanych u nas instrumentach, jak koncertina, kości, drumla, bodhran, mandolina. Wspierane przez dwoje skrzypiec i gitarę oraz mocne różnorodne głosy tworzą przebogate brzmienia.
Ta umiejętnie połączona mieszanka, szerokie inspiracje i radość ze wspólnego muzykowania tworzą barwną muzyczną opowieść, która sprawia, że grupa jest dziś jednym z bardziej różnorodnych zespołów sceny folkowej w Polsce. Ich „żonglerka nastrojów” to już znak rozpoznawalny.
To wszystko sprawia, że Sąsiedzi ze „swoją” muzyką świata już dawno wyszli poza scenę marynistyczną, folkową, zyskując uznanie wśród słuchaczy wielu innych, dalekich od folku, nurtów. Bo każdy w ich muzyce znajduje coś dla siebie.